عامل جفت یک عامل تصفیه مهم و پرکاربرد است که عمدتاً به عنوان یک عامل کمکی برای مواد کامپوزیت پلیمری استفاده می شود. بزرگترین ویژگی ساختار مولکولی عامل جفت کننده این است که مولکول شامل دو گروه با خواص شیمیایی متفاوت است، یکی یک گروه معدنی-فیلیک است که به راحتی با سطح مواد معدنی واکنش شیمیایی می دهد. گروه دیگر یک گروه آلی-فیلیک است که می تواند با مواد معدنی تعامل داشته باشد.

رزین های مصنوعی یا سایر پلیمرها با واکنش شیمیایی یا تشکیل پیوندهای هیدروژنی در آنها حل می شوند. بنابراین، عامل جفت کننده را "پل مولکولی" می نامند که برای بهبود سطح مشترک بین مواد معدنی و آلی استفاده می شود و در نتیجه خواص مواد کامپوزیتی مانند خواص فیزیکی، خواص الکتریکی، خواص حرارتی، خواص نوری و غیره را تا حد زیادی بهبود می بخشد. عوامل کوپلینگ مورد استفاده در صنعت لاستیک می توانند مقاومت در برابر سایش و مقاومت در برابر پیری لاستیک ها، ورق های لاستیکی، شیلنگ های لاستیکی، کفش های لاستیکی و سایر محصولات را بهبود بخشند و می توانند مقدار NR را کاهش دهند و در نتیجه هزینه ها را کاهش دهند.

انواع مختلفی از عوامل جفت کننده وجود دارد، به طور عمده عوامل جفت کننده سیلان، عوامل جفت کننده تیتانات، عوامل جفت کننده آلومینات، عوامل جفت کننده دو فلزی، عوامل جفت کننده فسفات، عوامل جفت کننده بورات، عوامل کمپلکس کروم در حال حاضر بیشترین استفاده از جفت کننده سیلان و تیتانات است.