شتاب دهنده پخت به عامل کمپلکس کننده ای اطلاق می شود که می تواند واکنش پخت را تسریع کند، زمان پخت را کوتاه کند، دمای واکنش پخت را کاهش دهد و مقدار عامل پخت را کاهش دهد که به آن شتاب دهنده می گویند. کشف و کاربرد شتاب دهنده ها به ویژه شتاب دهنده های آلی نقش مهمی در توسعه و پیشرفت صنعت لاستیک داشته است. قبل از ظهور افزودنی های آلی، زمان ولکانیزاسیون تا چندین ساعت و محتوای گوگرد 7-9 قسمت است.

پس از استفاده شتاب دهنده ها ، زمان ولکانیزاسیون را می توان به چند دقیقه تا ده ها دقیقه کاهش داد. با توجه به کوتاه شدن زمان ولکانیزاسیون و کاهش دمای ولکانیزاسیون، هزینه کاهش می یابد و آسیب لاستیک ناشی از اکسیداسیون در دمای بالا نیز کاهش می یابد. استفاده از شتاب‌دهنده‌ها می‌تواند تعداد اتم‌های گوگرد را در پیوندهای پیوند متقابل چندفوبی و ساختار پلیمرهای لاستیکی چرخه‌ای کاهش دهد. از یک طرف می تواند مقاومت حرارتی و سایر خواص محصول را بهبود بخشد و از طرف دیگر میزان زردی آبگریز را کاهش دهد و در نتیجه پدیده "پاشش گوگرد" مواد لاستیکی نشان می دهد که استفاده از شتاب دهنده ها اثرات فنی و اقتصادی زیادی دارد، بنابراین شتاب دهنده ها یکی از مواد اولیه اساسی ضروری در صنعت لاستیک هستند.

تیورام مورد استفاده در شتاب دهنده های ولکانیزاسیون، از جمله تیورام مونوسولفید، تیورام دی سولفید و تیورام پلی سولفید، فرمول ساختاری کلی مشتقات تیورام هستند، از جمله تیورام دی سولفید و پلی سولفید تیورام می تواند به عنوان یک عامل پخت استفاده شود زیرا گوگرد فعال یا رادیکال های گوگردی را در دمای استاندارد آزاد می کند. محصولات رایج مورد استفاده عبارتند از: TMTD، TMTM، DPTT، TBzTD، TETD. در طی فرآیند ولکانیزاسیون، خواص مختلفی با فرآیند ولکانیزاسیون تغییر می کند. منحنی تغییر می تواند منعکس کننده فرآیند ولکانیزاسیون لاستیک باشد. در دمای پخت معین، گشتاور روتور با زمان پخت تغییر می کند.3