از آنجا که رزین چسبنده در صنعت محصولات لاستیکی و تایر تنها ویسکوزیته لازم را در طول پردازش فراهم می کند، تحقیقات در مورد مکانیسم چسبندگی آن توجه کافی را به خود جلب نکرده است. شرکت های تولید لاستیک و تایر بیشتر نگران عملکرد خود محصول لاستیکی هستند. . تحقیقات نظری در مورد رزین های چسبنده بیشتر بر صنایعی است که از تعداد زیادی رزین چسبنده استفاده می کنند مانند چسب های حساس به فشار، چسب های ذوب داغ و غیره. . از آنجایی که چسب های ذوب داغ و چسب های حساس به فشار نیز از لاستیک و رزین های چسبنده تشکیل شده اند، مکانیسم های چسبندگی در این مناطق را می توان در صنعت لاستیک نیز اعمال کرد.

مکانیسم توضیح را می توان به دو جنبه تقسیم کرد: یکی تئوری جذب مولکولی و انتشار در سطح تماس لاستیک و دیگری نظریه تشکیل رابط تماس است. برای ارائه توضیح مختصری در این مورد، یادآوری این نکته مهم است که هیچ نظریه واحدی نمی تواند پدیده موجود را به طور کامل توضیح دهد. تئوری جذب و انتشار مولکولی در سطح تماس لاستیک شامل توضیحات مختلفی مانند تماس، جذب و انتشار است و در نهایت به جذب و انتشار دو طرفه تبدیل می شود. بر اساس علم فیزیک، هنگامی که دو ماده با هم تماس پیدا می کنند، نیروهای برهمکنش بین اتم ها و مولکول های موجود در مواد وجود خواهد داشت. این نیروها شامل نیروهای قوی مانند پیوندهای شیمیایی و نیروهای ضعیف مانند پیوندهای هیدروژنی و نیروهای پراکندگی هستند.

برای مواد، اثر چسبناک تحت تأثیر نیروی پراکنده، قطبیت و پیوند هیدروژنی قرار می گیرد. برای مواد لاستیکی، پلیمرها می توانند پس از تماس پخش شوند و درهم تنیده شوند. از طریق انتشار مولکول های پلیمر، این دو سطح در نهایت به یکدیگر متصل می شوند. این توضیح خوبی برای این است که چرا قطعه کوچک لاستیک پس از قرار گرفتن در مدت زمان معینی به یک قطعه کامل تبدیل می شود، زیرا با افزایش زمان، انتشار ماکرومولکول ادامه می یابد و در نهایت یک کل را تشکیل می دهد.

انتشار و درهم تنیدگی ماکرومولکول ها ارتباط نزدیکی با جرم مولکولی نسبی آنها دارد. هر چه جرم مولکولی نسبی کوچکتر باشد، انتشار آسانتر اتفاق می افتد، اما درهم تنیدگی که رخ می دهد کم است. بهتر. برای زمینه هایی که از رزین چسبنده کمتر استفاده می شود، هنگام در نظر گرفتن انتخاب رزین چسبنده، باید تأثیر جرم مولکولی نسبی لاستیک مورد استفاده را بر ویسکوزیته نیز در نظر گرفت.3